A miña colega Inma tróuxome para mostrarme o calceto que lle fixo ao seu pequeno para deixarlle os agasallos de Nadal e para adornar a casa. Que chulísimo, quedoulle precioso!! Se colga fotos no seu blog xa poñerei a ligazón para que o vexades.
O caso foi que me animou a facerlles uns ás nenas e aproveitando que tiña tea tesa vermella puxen mans á obra. A cousa ten carrete, porque unha vez que te pos, comezas a querer ir ao detalle e creo que en breves van ter que amputarme un par de dedos, das horas que lle botei ao asunto...
Así que velaquí vos deixo as fotiños do proceso, dous calcetíns de nadal para as miñas pequenas e outro para o meu afilladiño. A idea é cada ano irlles cosendo algo máis, ata que cos anos sexa un calceto gastado e cheo de detalles significativos, se o conseguimos.
En canto os remate, cos bordados, os botóns e ben cosidiños, poño a foto final.
Quería aínda coser outros tres para os meus outros dous sobriños e para o cuñado pequeno, pero dáme que xa non me vai dar tempo antes do Nadal. Para o ano que vén tócalles a eles.
Porque acabei as teas, a fiselina. Vamos, que ata o hobby me entra en recesión... mundo este!!!
 |
| Esta é a idea inicial |
 |
| Xa pegados, elixindo os fíos |
 |
| Situándoo todo no sitio |
 |
| Vai collendo xeito |
 |
O de Carmeliña sen rematar
|
 |
| Os tres para repasar |
 |
| O de Antón |
 |
| O de Icía |
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Agradécese a crítica construtiva, a achega persoal, as loanzas, máis xeitos de facer, ideas novas...